شعر از: پارک ایمون
ترجمه: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
میان دو زبان آیا
فضایی
وجود دارد
برای زندگی؟
خارج از زبان آیا
کوه و دشت
دانهی گندم و باد
عشق و اندوه
زندگی و مرگ
هست؟
خارج
از زبان
چیزی نیست جز شب بیپایان
که میداند آزادی
از کجا سر خواهد زد؟