بیمارم

ترانه‌ای از لارا فابیان

ترجمه از: نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

دیگر رویا نمی‌‌‌بینم، سیگار نمی‌‌کشم

دیگر حتی گذشته‌‌‌ای ندارم

بی تو تنها، بی تو زشتم

مثل یتیمی در نوانخانه

...دیگر نمی‌‌خواهم زنده باشم

زندگی‌‌ام از حرکت ایستاد وقتی رفتی

دیگر زندگی ندارم، حتی تختخوابم

به ایستگاهی تبدیل شده

وقتی از آن رفتی...

بیمارم، کاملن بیمار

مثل شبی که مادرم رفت

و من را با یأسم تنها گذاشت

بیمارم، واقعن بیمار

می‌‌رسی، کسی نمی‌‌داند کی

رفته‌‌ای، کسی نمی‌‌داند به کجا

به زودی دو سال می‌‌گذرد

از رفتنت

انگار به صخره‌‌ای، انگار به گناهی

چسبیده‌‌ام به تو

خسته‌‌ام، از پا درآمده‌‌ام

بس که تظاهر کرده‌‌‌ام شادم

آنها که اینجایند

تمام شب می‌‌نوشم

و طعم تمام ویسکی‌‌ها یکی ا‌ست برایم

و تمام کشتی‌‌‌ها پرچم تو را دارند

دیگر نمی‌‌دانم کجا بروم

تو همه‌ جا هستی

بیمارم، کاملن بیمار

خونم را به بدن تو می‌‌ریزم

و مثل پرنده‌‌ای مرده‌‌ام

وقتی که خوابی

بیمارم، واقعن بیمار

از من تمام آوازهایم را می‌‌گیری

از تمام کلمات خالی‌‌ام می‌‌کنی

مستعد بودم، پیش از پوست تو

این عشق، من را می‌‌کشد

اگر ادامه پیدا کند

از هم می‌‌پاشم تنهایی وقتی

مثل کودک کند ذهنی کنار رادیو

به صدای خودم گوش می‌‌دهم که می‌خواند:

بیمارم، کاملن بیمار

مثل شبی که مادرم رفت

و من را با یأسم تنها گذاشت

من بیمارم... همین است، بیمارم

از من تمام آوازهایم را می‌‌گیری

از تمام کلمات خالی‌‌ام می‌‌کنی

و من قلبی کاملن بیمار دارم

حلقه‌‌ی تاریک موانع

می‌‌شنوی؟ من بیمااااااااااارم...

بدون تو هرگز

ترانه‌ای از لارا فابیان

ترجمه از: نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

اشک‌‌هایت را پاک کن، دست از تو نمی‌‌کشم

این بیشتر مرا وامی‌‌دارد

که همه چیز را خراب کنم، از بین ببرم

اشک‌‌هایت را پاک کن و باز هم‌‌آغوشم باش

کودکی را به یاد بیاور

که می‌‌خواهی وقت خواندن باشم

باز بیشتر دوستت دارم، بدون تو هرگز

اینطور زندگی نمی‌‌کنم

اگر باز به آغوشم کشی

می‌‌توانیم همه چیز را از نو بسازیم،

نه، نه، نه، نه

بدون تو هرگز

چنان است که زندگی‌‌ام خرد می‌‌شود

چنان است که فریادی خاموش می‌‌شود

اگر به اشتباه از تو دور شوم،

اگر دوستم داری منتظرم باش

اشک‌‌هایت را پاک کن، زمان در انتظار ماست

ما در همه چیز گم شده‌‌ایم

دیگر دلیلی بر ترس وجود ندارد، ایمان دارم

اشک‌‌هایت را پاک کن، اینسان قوی‌‌تریم

از همه‌‌ی این ساعات

همه‌‌ی این ندامت‌‌ها فراموش می‌‌شوند

خطا پیش می‌‌آید

باز بیشتر دوستت دارم، بدون تو هرگز

اینطور زندگی نمی‌‌کنم

اگر باز به آغوشم کشی

می‌‌توانیم همه چیز را از نو بسازیم،

نه، نه، نه، نه

بدون تو هرگز

چنان است که زندگی‌‌ام خرد می‌‌شود

چنان است که فریادی خاموش می‌‌شود

اگر به اشتباه از تو دور شوم،

اگر دوستم داری منتظرم باش

اشک‌‌هایت را پاک کن، باز مرا بخندان

خنده‌‌ای که کهنسالم نکند

نه قلبم را، نه جانم را

باز بیشتر دوستت دارم.