برم دار و ببرم

شعر از: هانری میشو

ترجمه: نفیسه نواب‌پور

--------------------

برم دار و ببرم به یک کشتی

به یک کشتی کهنه و آرام

به دماغه، یا اگر بخواهیم به کف

و گم‌ام کن، دور، دور.

در افساری عتیقه.

در مخمل فریبنده‌‏ی برف.

در نفس‏‌های آمیخته‌‏ی چند سگ.

در کپه‏‌ی توخالیِ برگ‏‌های خشک.

برم دار و ببرم به بوسه‌‏ها، بی که مرا بشکنی،

به شکم‏‌هایی که بالا می‌‏آیند و نفس می‌‏کشند،

بر فرش‏‌های حصیری و خنده‌‏هایشان،

در دالان‏‌های دراز استخوان‌‏ها و مفصل‏‌ها.

برم دار و ببرم، یا بیشتر، دفنم کن.