شعر از: رنه ویوین
ترجمه از: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
میگویند که جغد
روغن چراغهای محراب را مینوشد
در کلیساهای دهکده؛
از پنجرههای شکسته تو میآید
نیمههای شب
... که نیکیها و بدیها در خواباند
که مباهات و عشقها از پا افتادهاند
که شاخوبرگها رویا میبینند.
حیوان خونش را گرم میکند
با روغن مشتعل و ناب.