شعر از: لوسین بلاگا
ترجمه: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
بر هر چهرهای
سایهی مژگان را میجویم.
تو را در داستانهای شرقی میجستم و
نیافتمات.
خیلی دیر پیدایت کردم، اینجا
در سرزمین خودم و در زمین خودم.
پیش تو میمانم
تا هر وقت که سکوتت به من بگوید:
لمسم نکن.
پیش تو میمانم
میدانم
موهایت شعلههای آتشند و
هیچ بادی آنها را خاموش نمیکند.
پیش سادهترین اعجاز میمانم
ماندگار میشوم
انگار مجبورم.