به مناسبت هشت مارس، روز جهانی زن، ترجمههایم از شاعرهی فرانسوی، ماری-کلر بانکوار را در خانهی شاعران جهان منتشر کردهام. ماری-کلر بانکوار شاعر و محقق و رماننویس فرانسوی، سالها در دانشگاههای معتبر فرانسه تدریس ادبیات کرده است. او هماکنون استاد ادبیات در دانشگاه سوربون است. از او دهها کتاب شعر، چندین رمان و مقالات متعدد به چاپ رسیده. جایزهی بزرگ مقاله نویسی شهر پاریس، جایزهی بزرگ نقدنویسی آکادمی فرانسه، جایزهی شعر ماکس جاکوب در ۱۹۷۸، جایزهی شعر آلفرد دو ویینی در ۱۹۹۰، جایزهی سوپروییِی در ۱۹۹۶ و جایزهی انجمن نویسندگان در ۱۹۹۹ از افتخارات این استاد است. این شعرها را میتوانید در خانهی شاعران جهان یا در وبلاگ خودم ببینید.
۱۳۸۹/۱۲/۱۶
قتل
شعر از: ماری کلر بانکوار
ترجمه از: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
لیست قتل‌هایت را آماده کن
پیغام‌گیر کار می‌افتد
وقتی دوست غمگینی زنگ می‌زند
ساقه‌ی علف را
پرت افتاده بر پیاده‌رو
میان دو قطعه سنگ
فراموش کن.
لبه‌ی کارد جیغ می‌کشد
سیب هر روزه‌ات
در ماکروفرها لهیده می‌شود.
مرگش را می‌خوری.
آینده خورده شده
تحقیر می‌کنی؟ ضربه می‌زنی؟
نوری به تو می‌رسد
از عمق نیرنگ‌ها
شب، تنها، بهای کشتارهایت را می‌پردازی.
خاطرات بدیمن
شعر از: ماری کلر بانکوار
ترجمه از: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
خاطرات بدیمن
در فاصله‌ی میان تابلوی زیبا و روتختی چهل تکه
تعادلمان را به هم می‌زند
ما نیز ریزریز تراش خورده‌ایم
شیشه‌های دو جداره‌ی خانه‌های روسی به یادمان می‌آید
و در میانشان
در طول شیارها
حشرات پکیده
خرد شده
ما:
متلاشی
خفه
در میان باریکه‌ای فضا.
تاراج
شعر از: ماری کلر بانکوار
ترجمه از: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
پیراهنت را باز می‌کنی
منی دیگر
که به تاراج می‌رود
باران بر پوستت ضرب می‌گیرد
از تنهایی خشک می‌شود
گوشهایت را می‌گیری و عریان
با صورت روی تخت می‌افتی
پلک‌هایت را به هم می‌فشری
که دست کم نشانه‌ای سرخ ببینی
در میانه‌ی زندگی.
اوایل مارس
شعر از: ماری کلر بانکوار
ترجمه از: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
اوایل مارس
ریشهها پوست دانهھا را میشکافند
پنجره
مگسی بیحس و حال را
آزاد میکند.
ما دوباره شروع میکنیم
انگار نه انگار که تا مغز استخوان خرد شدهایم
گویی باور داریم که صبح همیشه
از میان تکههای آسمانِ لابلای خانهها می‌رسد.
باز بر گذشته چشم میبندیم
که بر حسب اتفاق
ایمان داریم به این ساعات.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)