شعر از: ژان فولان
ترجمه از: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
بازیافتن زنجیر طلا
در قرنطینه
موبهمو به خاطر سپردن
کلبههای سرخ گِلی را
به رحمت نگریستن
خردهکارها را
جفت شدن با تنی
جشنی شبانه
و تکریم حقیقت عریان
همه داغهایی هستند
که از فروغ چشمهای زن میتابند.
