شعر از: ژان فولان
ترجمه از: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
خواب!
سرانجام روباه لاغر و دلقک پیر را می‌گیری
با تمام جزییاتشان.
به آنها دیگر ژاکت پشمی زبر و
نیم‌تنه‌ی ضخیم و کلاه سیاه
هیبت نمی‌دهد.
آه که چه سرسخت است دنیا
چه سخت است الماسش.
با اینحال سعادت
خود را به اعجاب عریان می‌کند
بر آنکه جوانی‌اش را می‌خوابد
با رویای مرغزارها و دریاها.
