روز جهانی زن مبارک.
جالب است بدانیم که روز جهانی زن برای اولین بار در بیست و هشت فوریه سال هزارونهصدونه در نیویورک برگزار شد. دو سال بعد، لوییزه زیتز، سیاستمدار آلمانی، اولین زنی که در آلمان به سطح بالای یک حزب رسیده بود، پیشنهاد داد که مراسم روز زن هر سال برگزار شود. سالهای اول، روز جهانی زن با راهپیمایی زنان در شهرهای مختلف اروپا همراه بود که درخواست حق رأی و حق اشتغال در پست‌های دولتی داشتند. اوایل، روز زن عمدتن در کشورهای سوسیالیستی برگزار می‌شد تا سال هزارونهصدوهفتادوهفت که مجمع عمومی سازمان ملل روز هشتم مارس را بعنوان روز جهانی زن اعلام کرد و از آن به بعد، توجه جهان به این واقعه جلب شد.
روز زن را به هر شکلی می‌شود گرامی داشت، به شرط افزایش آگاهی درمورد مبارزات زنان و ارج نهادن به دستاوردهای آنان. به منظور بزرگداشت روز زن می‌شود زن‌ها را برای به دست آوردن حقوق بیشتر همراهی کرد. می‌شود سرگذشت زنان مبارز را خواند و آنها را به دیگران شناساند. با اینحال باید توجه داشت که همه‌ی همه‌ی دستاوردهای زنان ممکن است مثل به دست آوردن حق رأی بزرگ نباشند. همین که زنی مشغول رسیدگی به کودکانش، همزمان غذا می‌پزد و گزارشی برای رییسش می‌نویسد، شاهکار است. شاید کارهای روزانه‌ی یک زن به چشم نیایند، ولی هزاران زن هر روز با مشغله‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کنند. وقتی از زنی بابت انجام کارهای روزانه تشکر کنیم و به او بگوییم که قهرمان است، روحیه‌ی او را تقویت کرده‌ایم. کافی است از مادرمان بخاطر فداکاری‌هایش و از خواهرمان بخاطر حمایت‌هایش تشکر کنیم و قدر همسرمان را بدانیم.
