اینجا بلوار جلوی ساختمان جشنواره است:
اینجا ورودی اصلی ساختمان است. اگر حوصله کنی و تمام روز در همین زاویه بنشینی و با دوربین آن بالا را تماشا کنی، احتمالا خیلی ها را که دوست داری در حال قهوه خوردن می بینی:
اینهم از پارک پشت ساختمان:
اینها هم اثر دست یکسری آدم مهم است در همان پارک:
اینهم از ساحل کن. مردان خدا مراقب چشم و دلشان باشند!
این دو تا آقا مجسمه نیستند. آقای واقعی اند. اگر برایشان سکه بندازی خم می شوند و برایت بوسه می فرستند:
خیلی وقت است که دیگر کسی با این دوربین ها فیلم نمی گیرد. حالا بیشتر به درد تزئین جلوی کافه ها می خورند:
اینهم از ادامه ی خیابان:
خب دیگه بس بود؟ پس تا بعد.