شعر از: دو فو، شاعر چینی
ترجمه: نفیسه نواب پور
----------------------------------------
باران از آسمان فروباریده
و ابرهای آسمان کم جانند.
باد غرب تند می‌وزد.
چنین صبحی، خوب و نیکوست
باران طولانی به زمین آسیب نمی‌زند.
بید مجنون سبزتر می‌شود
درخت گلابی بر تپه
غرق گل‌های سرخ کوچک است
نی‌ها قد می‌کشند
غازی بر بلندی آسمان پرواز می‌کند.
