۱۳۸۶/۰۷/۳۰

کابوس

در کابوس‌های تلخ شبانه‌ام
همیشه کودکی سخت می‌گرید
دست در عمق تاریک و نمور رویاها می‌برم و
هرچه می‌گردم
نمی‌یابمش.
از درون تنم صدای فریادی چنان بلند می‌شود
که تمام حصارهای شب را می‌لرزاند
کودکی درون تنم سخت می‌گرید.
دلم تنگ دیدن تابش خورشید است.