شعر از: ژاک پره‌ور
ترجمه: نفیسه نواب‌پور
---------------------------------------
از مدرسه رسیدیم
قطار قصه دیدیم
یه واگن طلایی
رو ریلای خیالی
سوار شدیم، خندیدیم
دور دنیا چرخیدیم
چرخ، چرخ، چه چرخی
چه ساحل قشنگی
قایقای رنگارنگ
گوشماهیای خوشرنگ
یه چندتایی جزیره
تو دریا بینظیره
ماه، ماه، چه ماهی
تو قایقای کاهی
با یک عالم ستاره
رو موجا بیقراره
ماهیگیرا زیر آب
تو فکر ماهی کباب
چرخ، چرخ، دوباره
قصه ادامه داره
رو ریلای خیالی
باغچهی خاک خالی
میگرده دور دنیا
میگذره از رو دریا
پشت سرش زمستون
روون شده شتابون
که باغچه رو بگیره
سرما تو خاک بچینه
ما پشت سر رسیدیم
باغچه رو پس گرفتیم
زمستون زیر چرخا
جا مونده بود با سرما
بهار اومد دوباره
قصه ادامه داره
سوزنبان مهربون
مرسی میگفت بهمون
گلهای ناز و خوشبو
بیحرف و بیگفتگو
تو باغچههای خالی
قد کشیدن حسابی
ما بچهها پیاده
رفتیم تو دشت و سبزه
با اسب و یا با گاری
با ماشین سواری
با قایق و با کشتی
تو آسمون، رو خشکی
رقصیدیم و خندیدیم
دور دنیا چرخیدیم
چرخ، چرخ، همیشه
بهار برنده میشه.
