۱۳۸۴/۰۶/۱۵

کاش دریا بودم

هی ستاره، سلام.
چه خبر داری از ماه؟ امشب باز کامل است. باز حتما تابیده است روی دریا با همه ی مهربانی هایش. تو هم بتاب. بتاب روی دریا تا مهربانی ات کش بیاید تا اینجا. تا اینجا که من هستم. راستی آن بالا شب چه رنگی ست ستاره ی من؟ آنجا با آنهمه ستاره و آنهمه ماه و آنهمه خورشید. چه حالی داری ستاره، وقتی که ماه کامل است؟ باید خیلی خوب باشد. باید خیلی مهربان باشد. کاش من هم یک ستاره بودم. کاش تو ماه بودی و من یک ستاره بودم. کاش من دریا بودم. کاش دریا بودم و می تابیدی هرشب روی تنم. دریا حتما خیلی خوش است وقتی که ماه می تابد روی تنش. وقتی که ستاره فرو می رود تا عمقش. من دیده ام ستاره ای را که شنا می کرد در آرامش دریا. راستی ستاره، دریا از آن بالا چه شکلی است؟
عجب خسته ام ستاره. خوشا به حال تو که از آن بالا تماشا می کنی. تماشا می کنی و می شنوی و هیچ نمی گویی. اصلا مجبور نیستی که حرف بزنی. هرچقدر هم که حرف نزنی، باز کسی هست که برایت بگوید. بگوید که هنوز دوستت دارد. بگوید که دلش برای نگاهت تنگ شده. دلش لک زده برای شنیدن صدایت. و تو چه می دانی ستاره که چه حسودم من. می میرم وقتی می دانم که هرکسی لبخندت را ببیند عاشقت می شود. می دانم هرکسی نگاهت را ببیند دل می بندد. می دانم که هرکسی برای مهربانی هایت راز می گوید. چه حسودم ستاره.
دیده ای ستاره تابحال پای لخت دخترکی را؟ پاهای لاغر و کوچک دختر از زیر آن دامن چین دار بلند تماشایی ست. دیدن دختر در تپه های خاکی و غلتیدنش روی خاک دیدنی ست. یک تکه نان هم می خورد حتما. نان را مالیده به خاک و ... من بدم می آید. کاش می شستی صورتش را. باید حسابی خوشگل باشد. فقط زیادی کثیف است. چقدر نمی توانم ستاره. نمی توانم اینهمه دختر بچه را حمام ببرم و لباس تمیز بپوشانم. تابحال چند تا دخترک را بغل گرفته ای ستاره؟ همه ی دخترک های دنیا را؟ همه را که شب زیر سیاهی آسمان می خوابند؟ بدن تک تکشان را بوسیده ای حتما. من چی؟ کاشکی من را هم بوسیده باشی. کاشکی یک شب زیر سیاهی آسمان بخوابم تا با همه ی تنم لمست کنم.
بغلم بگیر ستاره. یک روز بغلم بگیر. یک روز دست هایم را بگیر بی هوا. بگذار قلبم بسوزد و بلرزد. بی هوا صدایم بزن با اسم. یک روز حتما می آیم زیر آسمان تا بوسه ات بر گونه ام بنشیند. تا دست هایم، روشنایی ات را لمس کنند. می آیم سراغت یک روز، ستاره. فقط قول بده که بغلم بگیری و ببوسی ام. قول بده که نگاهم کنی مستقیم و اسمم را صدا بزنی. قول بده ستاره. چه حسودم وقتی که می دانم همه ی دخترک های عاشق را به اسم می خوانی، بغل می گیری و می بوسی. چه عاشقم ستاره. چه دوست دارم این عاشقی را در رهایی.

+
مجبور نباش ستاره. غصه نمی خورم اگر نگاهم نکنی. غصه نمی خورم اگر هیچ وقت نبوسی ام. هر طور که راحتی. برو ستاره. برو بخواب. راحت بخواب. بودنت و تابیدنت روی دریا برای دلم کافی ست. فقط مال من نباش ستاره. مال من اگر باشی مجبور می شوی که از آسمان پایین بیایی. مجبور می شوی که فقط مال من باشی. مال خودت باش ستاره. مال همه باش. مال همه ی دخترک های عاشق باش. همه را بغل بگیر. همه را ببوس ستاره ی من. من که دیگر نه برایت گریه می کنم و نه گلایه می کنم. تو خیالت راحت باشد. من سرگردان نمی مانم. من خسته نمی مانم. قول می دهم که دیگر حسودی هم نکنم. ستاره باید مال همه باشد.