چوپان

شعر از: راینر ماریا ریلکه

به فارسیِ نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

چوپان به مهر

کارش را می‌‌کند

روی شانه‌‌اش

لاشه‌‌ی میشی‌‌ست.

چوپان به مهر

نقش شبانی‌‌اش را

بر تکه عاجی شیری رنگ

پی می‌‌گیرد.

مثل تو، با چهره‌‌ی آرام غمگین‌‌ات

گله‌‌ی نابوده‌‌ات

تا ابد دست از جستجوی غذا برداشته.