از مجموعه شعرهای انقلابی می ۶۸
شاعر ناشناس
ترجمه از: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
سپیدار
پرچم برافراشتهی پرندهها
باتوم برقدار
اعدام گیاه بر رنگ پریدگی دستها.
سپیدار
سایهبان زنده
یاور مردان مست
هرگز کرنش نمیکند.
نگاه میکند
به بازوهای عریان زنانه
هزاران هزار بازوان جوانان به خون غلتیده
هزاران هزار انگشت قطع شده.
ناظری کور و لال
ناظری زنده در محلههایمان
به رنگ بلوغ
به بوی تعفن
که برگهای شکستهاش زن و مرد ندارند
آی سپیدار
کاش میتوانستی
بر آنچه در بلوار سن-میشل گذشت
شهادت دهی!
