پل میرابو

شعر از گیوم آپولینر

به فارسیِ نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

سن زیر پل میرابو می‏‌گذرد

عشق‏‌های ما نیز

می‏‌بایست به خاطر بسپرم که

خوشی همیشه بعد رنج برمی‌‏گردد

شب می‏‌رسد و ساعت‌‏ها زنگ می‌‏زنند

روزها می‏‌گذرند و من می‏‌مانم

دست در دست و چهره به چهره

به کسالت می‏‌نگرد موج

بازوان ما را

که تا ابد به هم پل می‌‌زنند

شب می‌‏رسد و ساعت‌‏ها زنگ می‏‌زنند

روزها می‏‌گذرند و من می‏‌مانم

عشق می‌‏گذرد چون روانی این آب

عشق می‏‌گذرد

آهسته، مثل زندگی

خشونت‏‌بار، مثل امید

شب می‌‏رسد و ساعت‌‏ها زنگ می‌‏زنند

روزها می‏‌گذرند و من می‏‌مانم

روزها و هفته‌‏ها می‌‏گذرند

نه گذشته برمی‌‏گردد

نه هیچ عشقی

سن زیر پل میرابو می‌‏گذرد

شب می‌‏رسد و ساعت‌‏ها زنگ می‏‌زنند

روزها می‏‌گذرند و من می‌‏مانم.