شعر از: ماری کلر بانکوار
ترجمه از: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
می‌بارد. طنین کلمات را می‌شنوی؟
ردشان را می‌بینی؟
- رشته
بر طرح گذرای گل‌ها
کوتاهترین زمانی
که شقایق‌ها بر پیاله‌ی دست‌ها می‌زیند
دست‌هایی که لمسشان می‌کنند
برخورد کور با کور.
بس کن در این باران.
کلمات را لمس کن، بریل زنده‌ها را.
