شعر از: ماری-کلر بانکوار
ترجمه از: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
در رویش دوبارهی کوکبها
با تو از اشتهای جهان میگویم
فقط همین:
یک قاشق زمین
از ریشههایی که هنوز دیده میشوند
یک قاشق دیگر
که سیرش کند
یکی
برای اینکه همه را به هم بیامیزد
و یکی
که بالا بیاورد همه را
تا چیستی.