لالایی غیر ایرانی
ترجمه از: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
ماه که درمیاد
همه جا رو که شب پر میکنه
رویا میبینم، میرم سفر
پا روی ابرا میذارم
میرم بالا ، میرم بالاتر
چرخ زدم تو آسمون
چنگ زدم، یه تیکه ابر برداشتم
باریک و سبک
نرم و لطیف
پیچیدمش دور گردنم
باد میومد
تابش میداد تو صورتم.
[تکرار]
یه ستاره پیدا کردم
رو شالم سنجاق کردم
گل شیشهای، روشن و زیبا
برق میزد اون مروارید طلا
شال ابر من، دور سرم
تاب میخورد تو باد
میافتاد روی صورتم.
[تکرار]
خورشید که بالا اومد
شالم باز شد از گردنم
برگشتم پایین تو تختم
همه چی رو تعریف کردم
اما هیچکی باورم نکرد
شال ابر من
یواشکی
قایم شد تو ترانههام.
[تکرار]