پیپ

شعر از: شارل بودلر

ترجمه: نفیسه نواب‌پور

--------------------

من پیپ یک نویسنده‏‌ام

خوب تو شکممو ببین

پرم از توتون آبیسین و کافرین

آخه صاحبم حرفه‌‏ای پیپ می‌‏کشه.

وقتی همه جاش درد می‌‏کنه

من همینطور دود می‌‏کنم

عین دودکش خونه‏‌های قدیمی

وقتی واسه برگشت از درو غذا می‌‏پزن.

من تو یه فضای معلق و آبی

که از دهنم آتیش درمیاد

روح نویسنده‌‏مو بغل می‌‏کنم و تاب می‌‏ﺩم،

و قدرت توتون رو نشون می‌‏دم

که دلش رو شاد می‏‌کنه و خوبش می‏‌کنه

خستگی‏‌شو می‌‏گیره و فکرشو باز می‌‏کنه.