شعر از: ژان فولان
ترجمه از: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
خورشید سفید باغ‌ها
خلاء‌‌ها را گرم می‌‌کند
بلند و پر، پرچینی
جای جوانه‌‌ها را مخفی می‌‌کند
روبروی نرده‌‌ها، ما
از قیمت گندم حرف می‌‌زنیم
خورشید از بالاسر حمال‌‌ها می‌گذرد
مرغ‌‌های پر کنده
خاک می‌‌خورند
خون دلمه شده
بر زخم‌‌های عمیق کودکان نشسته
که چشم‌‌هایشان را
بر همه چیزی بگشاید
زیر این لاجوردی سوزان.
