شعر از: ماری کلر بانکوار
ترجمه از: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
گوجههای رسیده، کرکدار، گرد،
آرمیده در لطافت دستها.
زن هرشب با آنها لاس میزند.
دوست دارد انگشت در قلبشان فرو کند
قدر سکوت را میداند
و بیشتر:
شکیبایی، لطافت، دور ماندن از چشم.
