شعر از: راینر ماریا ریلکه
ترجمه: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
رز تنها، همسنگ تمام رزها
اما بیهمتاست، بیعیب است
لفظیست منعطف
محصور میان متن اشیاء.
بی وجودش
رویاهایمان را چطور بگوییم
و مکثهای کوتاه دلخواه را
در گذرهای بیپایان؟
