جسم من

شعر از: راینر ماریا ریلکه

ترجمه از: نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

گاه چه شیرین است مطابق میلت بودن

برادر بزرگتر! جسم من!

چه دل‌‌انگیز است مغرور بودن

به توانت

به حس کردنت چون برگ، شاخه یا پوست درخت

و تمام آنچه هنوز می‌‌توانی باشی

تو، اینهمه نزدیک به ذهن.

تو، چنین پاک، چنین یکتا

در سرخوشی‌‌ات درخت پر اشاره‌‌ایست

که ناگهان برای بودنش

سرعت گردش آسمان را کند می‌‌کند.