شعر از: راینر ماریا ریلکه
ترجمه از: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
میخواهی ای رز
جلوهی مضاعف هدایایمان باشی؟
هدیهای که با تو تا مرز خوشبختی میرود
آیا باز پس میگردد؟
تو را بارها دیدهام، خشک و خوشبخت
- هر گلبرگ خلعتیست –
در جعبهای معطر، کنار طرهی گیسویی
یا لای کتابی که بارها در تنهایی خواندهایم.