شعر از: پل ورلن
ترجمه از: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
میگرید در قلبم
آنسان که بر شهر میبارد
این ضعف از کجاست؟
بر قلبم چه گذشته؟
آه، نجوای ملایم باران
بر زمین و بر شیروانیها
برای قلب دلتنگ
آه، آواز باران
بیدلیل میگرید
در قلبی پرآشوب
چرا؟ مگر خیانتی شده؟
این زاری بیدلیل است.
چه خوب است
ندانستن چرای بدترین رنج
بی عشق و بی نفرت
همین رنج است در قلبم.
