شعر از: پارک ای‌مون
ترجمه: نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
اندیشیدن
برای حرف زدن
و حرف زدن
برای اندیشیدن
برای نداشتن چیزی برای گفتن
برای نداشتن چیزی برای اندیشیدن
اندیشیدن
اندیشیدن و آنگاه حرف زدن
حرف زدن و آنگاه اندیشیدن
بخاطر بی‌‌اندیشه‌‌گی
بخاطر بی‌‌حرفی
اندیشیدن گفته‌‌ها
و گفتن اندیشه‌‌ها
و عمل به اندیشه‌‌ها
برای گفتنشان
برای نداشتن چیزی برای گفتن
برای نداشتن چیزی برای اندیشیدن
بخاطر زندگی
بخاطر ناتوانی مرگ
بخاطر تهیا
بخاطر دلواپسی
و تنهایی.
