ونوس بی‌نقاب

شعر از: ریمون رادیگه

ترجمه: نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

ونوس، نه فقط رازهای خودش

که رازهای مادرش را نیز

بر من آشکار می‌‌کند:

پیش از این به دریا نگاه می‌‌کردم

همچون نگاه کردن کودکی که خواندن نمی‌‌داند

به کتاب‌‌ها.

ونوس، بی یاری ِ مادری

از آسمان‌‌های دیوانه آمده است و

خودستایی می‌کند.

رنج باید کشید، الهه

که دانش‌آموز ساده‌‌ای شما را انکار می‌‌کند.

روان خواندنم می‌‌آموزد

دریا 

با موج‌‌هایی

شبیه شکن‌شکن‌های مادرانه‌‌ی دلی.

بفرمایید، این هم ازخام‌‌‌دستی تان!

این است انتقام جویی ِ پسرکی ساده‌‌دل که منم: 

تاوان آموزه‌‌های‌‌تان، پر هول و وحشت

وا می‌داردم که بخوانم

تا آموزگار شما باشم.