شعر از: راینر ماریا ریلکه
به فارسیِ نفیسه نوابپور
----------------------------------------
کمابیش محو است
سوسوی دره؛
از زلال شب
راهی تا نقرهگون صبح نیست.
ببین
روشنی بر آنچه به چشم میآید
سنگینی نمیکند
آنجا، در دوردست
کسی همیشه مایهی تسلی روستاهاست.