کمان

شعر از: راینر ماریا ریلکه

به فارسیِ نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

آنک چشم‌‌اندازی کهن، ناقوسی 

شبی، رستگاری نابی -؛

این همه در ما معبری می‌‌سازد

به خبری، شمایل محبوبی...

اینسان در پریشانی مبهمی می‌‌زییم

در فاصله‌‌ی کمانی، تا نفوذ تیری:

میانه‌‌ی دنیایی بس متلاطم

که فرشته‌‌ها را به دام می‌‌اندازد

تا این هوایی که همه چیز را به رکود می‌‌کشد

از حضور مفرط.