شعر از: راینر ماریا ریلکه
به فارسیِ نفیسه نوابپور
----------------------------------------
آب، آبی که میروی به شتاب
آب فراموشکار
که زمین دیوانهوار مینوشدت
قدری درنگ کن در کاسهی دستانم
به خاطر بسپار!
عشقی روشن و تند
بیقید چون غیابی که محو میشود
در فاصلهی رسیدن و رفتن
روزگار را کمی میلرزاند.
