شعر از: راینر ماریا ریلکه
به فارسی نفیسه نوابپور
----------------------------------------
چقدر به گلهای شگفت اعتماد کردیم
که این ترازوی حساس
وزن اشتیاق را نشان میدهد.
ستارهها همه آشفتهاند
غمهای ما در همشان میریزد
از قویترین تا ضعیفترین
هیچیک تحمل نمیکند
حال خراب ما را
شورهامان، فریادهامان.
فقط میز خسته نمیشود
و تخت (میز محو میشود).