سرزمین سوزان

شعر از: راینر ماریا ریلکه

به فارسی نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

وقت حرف زدن

شبیه کسی ا‌ست که از مادرش می‌‌گوید،

سرزمین سوزانش نو می‌‌شود

بی‌‌کرانگی را که یاد می‌‌کند.

برآمدگی تپه‌‌ها

در فرصتی ناب

برای برگشت به شگفتی خاستگاه

به شکل اول برمی‌‌گردند.