آبی‌های کوچک

شعر از: راینر ماریا ریلکه

به فارسیِ نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

پروانه‌‌ای زیبا نزدیک خاک

گوش به زنگ طبیعت

تذهیب‌‌های کتاب پروازش را می‌‌نماید.

دیگری خود را می‌‌بندد

کنار گلی که می‌‌بوییمش - :

حالا وقت خواندن نیست.

پروانه‌‌های دیگر

آبی‌‌های کوچک، پراکنده

شناور و معلق

خرده‌‌های آبیِ نامه‌‌ی عاشقانه‌‌ی بادند.

نامه‌‌ای که پاره پاره شده

که در حال نوشتنش بودیم

وقتی که گیرنده

برای باز کردنش شک داشت.