خدانگهدار

شعر از: راینر ماریا ریلکه

به فارسیِ نفیسه نواب‌پور

----------------------------------------

بخاطر دیدن تو بود

که تکیه به آخرین پنجره زدی

و من فروغلتیدن به عمق پرتگاهم را

شناختم، نوشیدم.

بازوان آویخته‌‌ات از شب

چیزی از تو در من گرفت

رهید، گریخت...

اشاره‌‌ات گواه چنین خدانگهداری بود

که مرا در باد پیچید

که مرا در رود افکند؟