شعر از: راینر ماریا ریلکه
ترجمه از: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
نخل، بستر نرم ناهموار
جای خواب ستارهها
با شکنهایش رفته سوی آسمان.
این همان بستر یافته است؟
روشن و تابان
کنار دوستان ستارهاش
بیوقفه میجنبد.
آه از بستر نرم دستهای من
سرد و تنها
سنگین
زیر بار سنگینی غیاب این ستارههای برنجی.