شعر از: راینر ماریا ریلکه
ترجمه از: نفیسه نوابپور
----------------------------------------
غمانگیز نیست که چشمهایمان بسته باشد؟
چشمانمان باید همیشه باز باشد
برای دیدن هر چه از دست رفتنی است
پیش از آنکه دیر شود.
وحشتناک نیست که دندانهایمان برق بزند؟
شیداییمان باید از درون باشد
برای زندگی در خانواده
زمان صلح.
بدتر از همه این نیست که دستهایمان
سخت و آزمند به هم چسبیده باشند؟
دستهایمان باید پاک و ساده باشند
برای برداشتن هدایا.