شعر از: راینر ماریا ریلکه
به فارسیِ نفیسه نواب‌پور
----------------------------------------
فانوس شب، راز سر به مهر من،
قلبم را نشکافته‌‌ای؛
(شاید گم می‌‌شدیم)
روز اما آرام از پایین دست رسید.
باز تویی،
چراغی برای خواننده‌‌ای؛
می‌‌خواهی دم‌‌به‌‌دم غافلگیر شود
دست از خواندن بکشد
سر از کتابش بردارد
و تو را نگاه کند.
(و سادگی‌‌ات فرشته را انکار می‌‌کند).
