شعر از: راینر ماریا ریلکه
به فارسیِ نفیسه نوابپور
----------------------------------------
زن در نیمروز خالی خواب
بارها بر ایوان میگذرد
بی اینکه ردی از تن باقی گذارد.
طبیعت اگر
چون جامهای نامرئی لمساش کند
وضوح هولناکی
بر خطوط نرم تناش میسازد.